Eerste ervaring in de wijnbouw
4 mei 2018 - Stäfa, Zwitserland
Jaren geleden toen ik nog bij Promega werkte heb ik in een samenwerking met Tecan Felix Krieg leren kennen. Hij had toen al samen met een paar anderen een stukje land waarop ze druiven verbouwen en wijn probeerden te maken. Heel toevallig is Felix weer terug bij Tecan nu ik daar ook aan de slag ben. EN: hij heeft nog steeds dat stukje grond met 800 druivenplanten en ze maken een redelijke wijn.
Uiteraard ben ik blij dat ik mag helpen met het hele proces, van planten snoeien, opbinden, onkruid wieden, dieven, enz, enz, dan de druiven plukken en wijn maken. En dan natuurlijk het ultieme, die wijn ook drinken. Hier in dit verhaal komen de foto's en verhalen van deze "reis".
Het begint op 4 mei 2018. Ik kom aan bij de "wijngaard". Felix is er al net als Theo, tegen zijn pensioen aan en ook werkzaam bij Tecan. Ook Jürg is er met zijn 2 half Braziliaanse zoontjes. Ook Jürg werkt bij Tecan. Even later komt ook Claude, afkomstig uit Lausanne en buurman van Felix. Felix leert me hoe ik de planten moet snoeien. Ze hebben eerder dit voorjaar een extra tak laten staan en niet alles gesnoeid. Dit omdat vorig jaar er een late vorst was en de hele oogst daardoor erg mager was. Nou denk je: makkelijk, je pakt die ene tak en snoeit hem weg. Niet dus: sommige planten hebben meer takken, omdat er vorig jaar iemand is geweest die heeft gedacht dat het misschien beter was die ene tak te gebruiken om een oudere tak te vervangen. Het blijft bij iedere plant dus een beetje puzzelen wat weg moet en wat niet. In de echte wijnbouw zal het vast heel rigoureus gaan. Hier wordt wel overwogen. Rond een uur of 8 (inclusief herdenking van mijn kant) werd het donker maar was ook al het werk gedaan. 800 planten staan er weer netjes bij. Het vuur ging aan, worstjes op de grill en wat knaagvoer erbij. De wijnflessen uit de voorraad kwamen tevoorschijn en inderdaad: lekker!! Witte wijn, Müller Thürgau (is Riesling, maar dat mag je buiten Duitsland niet zeggen), en een rode BlauBurgunder (Pinot Noir) gemengd met Dornfelder, meest voor de kleur, maar geeft toch ook iets mee om het een lokalere smaak te geven.
Om 11 uur en na een hoop SchwytzerTiitsch gehoord / geleerd te hebben besloten we er een einde aan te maken. Leuk dat ik in deze club zo makkelijk en hartelijk ben opgenomen1
